สัตว์ป่าไม่ใช่สัตว์เลี้ยง
“สัตว์ป่าจำนวนมากต้องตายไปเพราะความอยากของคนที่ไม่เห็นคุณค่าความสำคัญของการมีสัตว์ป่าอาศัยอยู่ในป่าธรรมชาติอันเป็นถิ่นกำเนิดของเขา”
กักขังฉันเถิด กักขังไป…
หากสัตว์ป่าเรียนรู้ที่จะสื่อสารด้วยบทเพลง เราคงนึกถึงเพลง “จำเลยรัก” ไว้ให้พวกเขากู่ร้องแทนใจเมื่อสัตว์ป่าเหล่านั้นจำต้องถูกพรากออกจากป่าที่ซึ่งเป็นบ้านแสนรัก ไปจองจำด้วยคำว่า “สัตว์เลี้ยงแสนรัก” ของมนุษย์
ถึงแม้ความน่ารักภายใต้ดวงตาของสัตว์ป่าจะเย้ายวนใจมนุษย์เพียงใด แต่มนุษย์ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพรากชีวิตเขาออกมาจากแหล่งอาศัย รวมถึงไม่มีสิทธิ์หาซื้อไว้ในครอบครอง
ความสัมพันธ์ของสัตว์ป่าและป่าแต่ชนิดและประเภทนั้นเชื่อมโยงด้วยการอาศัยพึ่งพากัน "มีสัตว์ป่าจึงมีป่า มีป่าจึงมีสัตว์ป่า" หากมนุษย์เข้ามาแทรกแทรงด้วยการล่าไม่ว่าจะซากสัตว์หรือสัตว์ตัวเป็นๆ ย่อมส่งผลกระทบต่อวงจรชีวิตที่ได้ปรับตัวร่วมกันมาเป็นเวลานับร้อยนับพันปี นำไปสู่การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ สร้างผลกระทบต่อสัตว์ป่าอื่นที่อยู่ในระบบห่วงโซ่ต้องพลอยสูญพันธุ์ไปด้วย ซึ่งการที่ระบบนิเวศของสิ่งมีชีวิตจะส่งผลต่อเนื่องไปถึงแหล่งน้ำลำธารแหล่งอาหารและความแปรปรวนของสภาพอากาศ
